Gdje da krenem majko, sudbina me vara
nemam nikoga svoga, da me razgovara
nemam svoje seje, nema milog brata
niko meni majko ne otvara vrata
Siroce sam majko, sto po svjetu luta
i spominje tebe po stotinu puta
tesko mi je, tesko, bez svog rodnog kraja
tebe mila majko, nasih obicaja

Da l' jos odes majko do stare jabuke
gdje si nekad meni ti sirila ruke
vraticu se majko i ja jednog dana
nece biti tvoja dusa uplakana
Kada u proljece sume ozelene
zamirise cvijece eto opet mene