Kada ti vecer pohodi prozor
u teskoj sjeni kestenovog lisca
tvoj daleki pogled
krovovima luta
Vi, krovovi, krovovi stari
k´o slucajno pali pod brijeg
vi, sareni gradski sesiri
leptiri sto nosite smijeh

Vi, krovovi, krovovi sivi
na oblake licite sad
vi, stari cuvari
na ulazu kise u grad
U zoru ste prepuni zlata
popodne na vama je vatra
u mekom odijelu od srebra
vi cuvate usnuli kraj
O. krovovi, krovovi dragi
u suncu ste bili taj dan
kad ptice i snovi
pod vama su nasli svoj stan
U mekom odijelu od srebra
vi cuvate usnuli kraj
O, krovovi, krovovi dragi
u suncu ste bili taj dan
kad ptice i snovi
pod vama su nasli svoj stan
svoj stan, svoj stan, svoj stan