Dok niz Savu bulevari teku
raznobojna svela i reklame
zaboravljam podstanarske rupe
hladne, prazne, memljive i same
Jer vec negde sedece u uglu
nekog skupog lokala na glasu
ko pesniku divno prividjenje
il' boemu promasena mladost

Besparicu u svakome dzepu
nosim gordo kao svaki gresnik
al' me tese luda svetla grada
i zvonjava umornih tramvaja
Ona negde sedece u uglu
nekog skupog lokala na glasu
ko pesniku divno prividjenje
il' boemu promasena mladost
A pred zoru postpana i topla
na mansardu svratice u snove
izguzvana, posivele kose
pricace mi o ludom provodu
Dok niz Savu bulevari teku
ona bludi, a ja skrivam suze
mada sutra sve ce isto biti
Himerama poklanjacu ruze