Kraj mezara majka place
i nisane ljubi
suze roni
bijele prste lomi
Ja imadoh pet sinova
ko pet gorskih vila
a sada ih
kabur zemlja skriva

Da mi Allah djecu uze
ni po moje muke
vec padose
od dusmanske ruke
Zadnje rijeci majka zbori
i na mezar pada
jer joj srce
prepuce od jada