Kaj se nome ti koziš, kaj ti je?
Tam v kute ti sediš, kaj ti je?
Neč se me več ne smejiš, kaj ti je?
Prou neč ne govoriš.
Kaj od zjutrej godrnjaš, kaj ti je?
Z drugme neč ne čebrnjaš, kaj ti je?
Ma, sm te uprašou, kaj sm kriv, kaj ti je?
Sm kumej uostou živ.
Jest se čudem in pravem, da rejs prou neč ne vejm,
ja, nedužnega fanta se grjem.
Ma, sej vejm, duobru vejm, da me z drugo vidla je,
pa se delam gluh in nejm.
Ja, vse luonce, kuhovnce in valjarje sm skriu,
da po glave ne buom jeh dobiu.
Bančno knjižeco, ključe in pašaport sm vzjeu,
buhvej, kdaj jo bom spjet objeu.