Sto te nema, sto te nema
kad na mlado, poljsko cvijece biser nize ponoc nijema
kroz grudi mi zelja lijece
sto te nema, sto te nema
sto te nema
Kad mi sanak spokoj dade
i dusa se miru sprema
kroz srce se glasak krade
sto te nema, sto te nema
sto te nema

Ispod rose zumbul gleda
iz behara miris vije
a za mene k'o da cvili
i u bolu suze lije
suze lije
Je li grijesna sabah zora
il' nebeska sjajna zvijezda
je li grijesna ljubav moja
k'o glas ptice iz gnijezda
iz gnijezda
E, moj konjicu bijeli, moje desno krilo
gdje je doba ono, gdje su dani oni
kad je srce puno rahatluka bilo
Znas li case one, pozno sunce sije
vrhovi munara kao vatra gore
a svuda iz basca miris djula vije
Mi se povracamo iz lova, iz gore
a ona na svojim demir pendzerima stoji
ljepsa i od veceri i od sabah zore
Na me' ceka, gleda i casove broji
kad cu proci, a ja, kad bih blizu bio
slao bih joj pozdrav kuburlija svojih
Ona sa pendzera djul i behar mio
prosula bi hitro, i k'o snijeg na me
pahuljice meke padale su tiho
kao da su sevdah cutale i same
O, kako je tada puno sunca bilo
a sada svuda mutni oblaci i tame
e, moj konjicu vjerni, moje desno krilo